Bernë, 6 mars -Kapitene Nida-Errahmen Ajmi kreu një diplomë bachelor në etnologji dhe shkencat e informacionit dhe komunikimit në Universitetin e Neuchâtel, pastaj një master në « Shoqëritë Plurale » me fokus në fetë në Universitetin e Fribourg-ut, shkruan gazeta zvicerane 24heures.ch, citon gazeta zvicerane ne shqip LeCanton27.ch
Gazeta zvicerane 24heures.ch flet për gruan e parë muslimane me uniformë të ushtrisë zvicerane. Por sipas LeCanton27.ch, para saj ka pasur oficere të larta shqiptare (muslimane) nga Kosova
Pas disa vitesh si “ushtar treni” dhe trajnime specifike të vërtetuara verën e kaluar, kapiteni Nida-Errahmen Ajmi flet për rolin e saj.
« Unë jam gruaja e parë muslimane që u bë kapetane në ushtrinë zvicerane »
Nida-Errahmen Ajmi, 29 vjeç, ka qenë kapiten kapelan në ushtrinë zvicerane që nga janari.
Fribourg-u ka një diplomë master në fe nga Universiteti i Fribourg-ut.
E reja nget motoçikletën kur moti është i mirë dhe ka krijuar njëfarë famë në rrjetet sociale falë ilustrimeve të saj.
Ajo ofron mbështetje shpirtërore për ushtrinë, duke kombinuar praktikën dhe shërbimin fetar.
Në ushtri, ne të gjithë veshim të njëjtën uniformë. E vetmja gjë që më dallon nga shokët e mi të klasës është mbulesa ime e zezë e kokës që m’i fut flokët nën beretë ose kapelë. Por kjo nuk është shenja dalluese që tërheq më shumë vëmendjen. Fakti që jam grua dhe që kam zgjedhur të shkoj në ushtri kur nuk kam qenë i detyruar është në fund të fundit ajo që ngre më shumë pikëpyetje.
Sipas LeCanton27.ch, para kesaj gruaje muslimane ka pasur oficere te larfat shqiptare -mulimane nga Kosova te cilat jane krenare qe jane shqiptare por edhe me uniformë të ushtrisë së shërbejne paqes dhe sigruise me uniofrme helvetie ne Zvcër.
« Unë u emërova kapiten kapelan qershorin e kaluar, sapo trajnimi im, u vërtetua një CAS (Certificate of Advanced Studies) me temën « Praktikimi i mbështetjes shpirtërore myslimane në institucionet publike », i ndjekur në Qendrën Zvicerane për Islamin dhe Shoqërinë (CSIS) në Universitetin e Friburgut. Pas dy-tri duar ndihme në terrenin e parakalimit ku më caktuan, vetëm në janar të këtij viti mora me të vërtetë detyrën time zyrtare. Dhe nuk pendohem për zgjedhjen time, sepse është rezultat i një udhëtimi të gjatë dhe reflektimit të kujdesshëm… » ka thenë per gazeeten 24Heures kapitenja Nida-Errahmen Ajmi, trasnmetoin LeCanton27.ch
Mbi 149,000 ndjekës në TikTok
I lindur në Friburg në 1995 nga prindër me origjinë tuniziane, asgjë nuk më paracaktoi me të vërtetë të bashkohesha me ushtrinë. Asnjëri nga prindërit e mi nuk kishte karrierë ushtarake. Në jetën civile jam një person shumë aktiv dhe kurioz. Pas një diplome bachelor në etnologji dhe shkencat e informacionit dhe komunikimit në Universitetin e Neuchâtel dhe një diplomë master në « Shoqëritë Plurale » me fokus në fetë nga Universiteti i Friburgut, tani jam përgjegjës për komunikimin dixhital për OJQ-në ATD Quart Monde, e cila punon veçanërisht mbi varfërinë në Zvicër. Unë punoj gjithashtu për Universitetin e Friburgut, në Qendrën Zvicerane për Islamin dhe Shoqërinë, dhe jam koordinatore e trajnimit që kam ndjekur vetë mbi kapelaninë myslimane në institucionet publike zvicerane.
Sportiv, merrem shumë me palestër, jam i apasionuar edhe pas motorëve dhe, kur moti është i mirë, ngas një BMW S 1000 R. Së fundi, jam një ilustrues, shumë aktiv në rrjetet sociale dhe në veçanti në TikTok, me pseudonimin tim Nidonite ku më ndjekin 149.300 abonentë. Me pak fjalë, një jetë e përditshme që tashmë është shumë e mbushur.
Pse të bashkoheni me ushtrinë zvicerane?
Si më lindi ideja për t’u bashkuar me ushtrinë? Erdhi pak nga pak. Në fillim, me të vërtetë mendova se si grua dhe muslimane, nuk ishte për mua. Më pas, kur u rrita, mora ftesën për ditën e informimit. Dhe aty kuptova se gratë ishin të mirëseardhura. Bëra disa kërkime, kërkova informacion në internet, fola me vajza që kishin pasur përvojë. Mendoj se i përshtatet edhe personalitetit tim, idesë së miqësisë, disiplinës, tejkalimit të vetvetes. Vullneti për të shërbyer. Burrat gjithashtu na bëjnë të pyesim veten kur shkojmë në ushtri, mes atyre që janë super të motivuar nga angazhimi ynë dhe atyre që nuk e kuptojnë se ne jemi vullnetarë për diçka që ata nuk do ta bënin nëse do të kishin zgjedhje.
Më në fund mora pjesë në ditën e informimit, më pas, pas një periudhe tjetër reflektimi, u regjistrova për ditët e rekrutimit. I kalova të gjitha testet psikologjike dhe fizike. Fizikisht, unë isha e vetmja nga gratë e pranishme që arrita 65 pikët e nevojshme për të zhbllokuar tre të katërtat e funksioneve në ushtri, domethënë të zgjidhja mes tre të katërtave të profesioneve të mundshme.
Shumë pranë kafshëve, zgjodha të bashkohem me “trupat e trenit”, funksioni i të cilëve është transportimi i pajisjeve dhe furnizimi i njerëzve që gjenden në vende të paarritshme, duke përdorur kuajt. Mua më pëlqente absolutisht të isha pjesë e asaj korpusi të ushtrisë dhe ende mbaj stemën e tyre në uniformën time.
Në ushtri zero tolerancë për diskriminimin
Në rrjetë, barazia mbretëron. Dhe si institucion, ushtria ka zero tolerancë ndaj diskriminimit. Pra, po, ndodh gjithmonë që ka nga ata që mbërrijnë me bagazhe seksiste apo ksenofobike. Por, në rastin tim, shokët, ashtu si drejtuesit, nxituan t’i kthenin gjërat në perspektivë. Unë kam qenë në gjendje të përjetoj vështirësi që janë specifike për identitetin tim. Por siç e kam thënë shpesh, ato që patën ndikimin më të madh tek unë ishte fakti që isha një grua frëngjisht-folëse në një seksion kryesisht gjermanishtfolës dhe fakti që jam një grua me prejardhje urbane dhe intelektuale që duhej të evoloja me shokët e klasës nga një prejardhje më rurale dhe manuale.
Dëshira për t’u bërë kapelan erdhi me kalimin e kohës. Kur isha ushtar treni, përjetova të njëjtin tension si të gjithë rekrutët. Dhe kuptova se falë shumëfishimit të përvojave të mia si grua, si zvicerane frëngjisht-folëse, si një person që jeton në një mjedis urban, si një person që ka një ndjeshmëri mjaft të fortë shpirtërore dhe fetare, mund të ndihmoja. Por në vitin 2019, nuk ishte ende e mundur të bëhesh kapelan në ushtri nëse nuk do të ishe pjesë e njërës prej dy kishave kryesore të përfshira në kapelan, përkatësisht katolikëve romakë dhe protestantëve. Por gjërat dalëngadalë po ndryshojnë. Dhe në vitin 2022, u emëruan dy kapelanët e parë me origjinë hebreje dhe kapelani i parë me origjinë myslimane. Jam kujdesur që të ndjek trajnimin e duhur dhe të përshtatur për këtë rol, sepse kushtet janë strikte, me idenë e respektimit të rregullores së ushtrisë.
Shoqërim shpirtëror për ata që kanë nevojë
Roli im? Në të vërtetë ka të bëjë me ndihmën shpirtërore të njerëzve. Shoqërimi shpirtëror përfshin çështje etike, ekzistenciale, morale dhe fetare. Për mua, është besimi se çdo njeri ka një spiritualitet që do të shprehet ndryshe. Më në fund do të jetë një shprehje fetare, ose diçka që është brenda nesh dhe përtej nesh. Mund të jetë Zoti, mund të jenë vlera etike, mund të jetë lidhja me komunitetet, me njerëzimin. Konkretisht, jam prezent dhe dëgjoj të tjerët, muslimanë apo jo. Unë mund t’i ndihmoj të gjithë që të pajtojnë praktikën e tyre fetare me shërbimin ushtarak, një musliman që dëshiron të falë pesë lutjet e tij, një të krishterë që dëshiron të shkojë në meshë të dielën ndërsa është në detyrë.
Por më afrohen shpesh edhe të rinj që e kanë të vështirë të shkulen nga rrënjët, të ndahen nga familja dhe e dashura, për shembull, është shumë e zakonshme. Unë ndihmoj gjithashtu për të fuqizuar ata që ndonjëherë ndihen të zhvlerësuar nga kushtet e vështira. Nuk e shoh fare veten si një udhërrëfyes shpirtëror, por në fund të fundit si një shoqëruese që vë aftësitë dhe përvojën e saj dëgjimore në shërbim të të tjerëve.