Shkruan: Afrim Gjonbalaj (Anilze personale)
Ushtria ruse ka përdorur avionë luftarakë dhe raketa lundrimi Kalibr (Calibër) për të goditur objektet në të gjithë vendin. Kalibr është një armë precize, por objektet ushtarake ukrainase dhe ndërtesat qeveritare me sa duket të shënjestruara nga ato raketa në Kiev dhe Kharkiv janë të vendosura afër zonave të banuara, duke rezultuar në viktima civile. E njëjta gjë vlen edhe për raketat e bartura nga avionët luftarakë rusë, të cilat synonin infrastrukturën ushtarake në sulme që përfshinin edhe dëme anësore.
Për të goditur objektivat kryesore, ushtria ruse ka përdorur gjithashtu raketa Iskander që kanë një rreze veprimi deri në 500 kilometra (rreth 300 milje) dhe mbajnë një kokë lufte shumë më të fuqishme që mund të shkatërrojë ndërtesa të mëdha dhe disa objekte të fortifikuara. Disa raketa Iskander thuhet se janë lëshuar nga territori i aleatit rus Bjellorusi, i cili ka shërbyer si terren për pushtimin rus. Raketat e shumëfishta Grad (Breshër), Smerch (Tornado) dhe Uragan (Uragan) të projektuar nga sovjetikët janë krijuar për të lëshuar një sasi të madhe raketash të fuqishme për të shkatërruar përqendrimet e trupave ose pajisjeve ushtarake.
Përdorimi i tyre kundër zonave të banuara në mënyrë të pashmangshme shkakton viktima të rënda dhe dëme të mëdha në infrastrukturën civile. Ushtria ruse ka gjithashtu një gamë të gjerë njësish të fuqishme artilerie të dizajnuara nga sovjetikët, të cilat u emërtuan në mënyrë të çuditshme sipas luleve, si p.sh., vetëlëvizëse 203 mm Bozhure dhe 152 mm Hyacinth dhe Acacia vetëlëvizëse.
Shefja e OKB-së për të drejtat e njeriut, Michelle Bachelet, duke folur në Këshillin e të Drejtave të Njeriut në Gjenevë të enjten, tha se “shumica e viktimave civile u shkaktuan nga përdorimi i artilerisë së rëndë, sistemeve të raketave me shumë lëshime dhe sulmeve ajrore në zonat e populluara, me raporte shqetësuese të përdorimi i municioneve thërrmuese për të goditur objektivat civile.” Ajo nuk specifikoi se cila palë mund t’i ketë përdorur ato.
Zyrtarët ukrainas kanë akuzuar Rusinë për përdorimin e municioneve thërrmuese, akuza që Kremlini i ka mohuar. Armët termobarike përbëhen nga një enë karburanti dhe dy ngarkesa të veçanta shpërthyese, ku e para shpërthen për të shpërndarë grimcat e karburantit dhe e dyta ndez karburantin dhe oksigjenin e shpërndarë në ajër, duke krijuar një valë shpërthimi të presionit dhe nxehtësisë ekstreme që krijon një vakum të pjesshëm në një hapësirë të mbyllur. Kjo e bën armën veçanërisht vdekjeprurëse për njerëzit në një hapësirë të mbyllur. Pentagoni ka thënë se lëshuesit e lëvizshëm rusë për armë termobarike janë vërejtur brenda Ukrainës, por nuk mund të konfirmojë përdorimin e tyre. Ushtria ukrainase është mbështetur në të njëjtin asortiment të raketave të shumta të ndërtuara nga sovjetikët dhe tokave që ka ushtria ruse. Ai nuk posedon armë të sofistikuara precize me rreze të gjatë veprimi si raketat balistike të Rusisë Iskander dhe raketat e lundrimit Kalibr.
Ushtria ukrainase ka raketa balistike me rreze të shkurtër veprimi të epokës sovjetike, të cilat kanë një kokë të fuqishme, por saktësi të dobët në krahasim me armët më të fundit ruse. Përveç arsenaleve të saj të vjetruara të prodhuara nga sovjetikët, Ukraina ka marrë dërgesa të mëdha të armëve perëndimore, të tilla si raketat antitank Javelin të prodhuara në SHBA dhe raketat anti-ajrore Stinger të lëshuara nga shpatullat.
Zyrtarët ukrainas thanë se ushtria e vendit i ka përdorur ato për t’i shkaktuar viktima të rënda forcave pushtuese ruse. Ushtria ukrainase ka përdorur gjithashtu dronët Bayraktar të furnizuar nga Turqia përpara konfliktit. Ajo ka publikuar një video që tregon një sulm nga Bayraktar kundër një autokolone ushtarake ruse.