Arkitekti shqiptar Lendi Bojniku, fitues i kompeticionit ndërkombetar për ndërtimin e gjimnazit te shkatërruar gjatë luftës ne Ukraine, ka zhvlluar nje intervsite Intervista e plotë për mediumin prestigjioz italian La Repubblica Torino.
Konkurrenca e Arkitekturës Dizajn i Shkollës së Mesme për Gjimnazin e 46 -të në Kharkiv – Ukrainë, 2024 (Architecture Design Competition High School Design for the Gymnasium 46th in Kharkiv – Ukraine, 2024)
«Kam lindur në vitin 1998 gjatë kulmit të luftës në Kosovë. Duke u rritur, kam qenë i rrethuar nga rrëfimet e konfliktit të ndara nga familja dhe të afërmit e mi. Këto rrëfime kanë ndikuar thellësisht në formimin tim dhe kuptimin se si lufta ka ndikim në komunitete, prandaj edhe qasja në projekt ka një ndjenjë të thellë të rëndësisë së rindërtimit dhe rikuperimit… » ka deklaruar arkitekti i njohur shqiptar Lendi Bojniku për La Repubblica.
« Qenka nje ndjenje shum e bukur te shohesh se bota po njeh dhe po vlerson talentin tend ashtu siq e kam parë un gjatë gjith jetes sime. Te uroj suksese te pafundme ashtu siq te duam ne pafund… » shkruan fillimisht gazeta italiane La Repubblica e Torinos, ction gazeta zvicerane ne shqip Le Canton27.ch
Së fundmi, me ekipin 2MIX Architetti kemi arritur një rezultat të rëndësishëm në karrierat tona si arkitektë të rinj duke fituar çmimin prestigjioz me vend të parë në një konkurs ndërkombëtar të arkitekturës të organizuar nga AICL. Ky konkurs ishte i fokusuar në rindërtimin e Gjimnazit Nr. 46 në Kharkiv, Ukrainë, një rajon aktualisht i prekur nga konflikti. Për mua, kjo fitore është shumë më tepër sesa një arritje profesionale; ka një kuptim personal dhe simbolik, që përfaqëson solidaritetin tim me popullin e Ukraines.
Fitimi i këtij konkursi për mua ka edhe një rol simbolik. Duke u rritur me rrëfimet e luftës në Kosovë, ndjehem i lidhur me ngjarjet në Kharkiv. Shkatërrimi dhe vuajtja që ata po përjetojnë na prek të gjithëve. Rindërtimi i shkollës në Kharkiv nuk është vetëm për të ndërtuar; është për të rikthyer shpresën, dinjitetin dhe një ndjenjë normaliteti për ata që janë prekur nga konflikti.
Dizajni ynë reflekton angazhimin tonë të thellë për një arkitekturë të përqendruar në komunitet. Udhëhequr nga parimi « Ne do të rindërtojmë atë që është shkatërruar », ne u përqendruam në krijimin e një hapësire që nderon kujtimet kolektive të komunitetit duke adresuar njëkohësisht nevojat e tyre aktuale dhe të ardhshme. Ne e kemi rimagjinuar shkollën jo vetëm si një institucion arsimor, por edhe si një qendër sociale që forcon lidhjet midis komunitetit dhe nxit ndërveprimin shoqëror.
Koncepti i ‘Shkollave si qendra komunitare’, veçanërisht i rëndësishëm në kontekstin post-sovjetik, ka mbështetur filozofinë tonë të projektimit, si dicka e re në këto vende. Duke integruar materiale të qëndrueshme dhe miqësore me mjedisin, synuam të sigurojmë që shkolla e rindërtuar të jetë një fener i qëndrueshmërisë dhe rinovimit, duke simbolizuar një të ardhme më të ndritur për Kharkiv.
Ky projekt është mënyra ime për të kontribuar për popullin e Kharkiv, duke u treguar atyre se nuk janë vetëm. Është një mesazh personal i solidaritetit dhe shpresës nga një vend që ishte shkatërruar nga lufta për një tjetër. Arkitektura ka fuqinë të shërojë dhe të bashkojë njerëzit, dhe kjo është ajo që aspirojmë të realizojmë me këtë projekt.
Jam krenar të jem pjesë e një bashkëpunimi me studion Torineze,Italiane si 2MIX Architteti: ekipi ynë i ri i arkitektëve të rinj ka punuar me entuziazëm për të realizuar këtë vizion. Rruga ime nga peizazhet e shkatërruara nga lufta në Kosovë deri në imagjinimin e një feneri shprese për Kharkiv shpreh fuqinë transformuese të solidaritetit përmes hapësirave të reja kolektive. Kjo histori nuk ka të bëjë vetëm me arkitekturën; ka të bëjë me përdorimin e aftësive dhe përvojave tona për të bërë një ndikim domethënës në komunitetet e prekura nga konflikti.
Me mbështetjen e të tjerëve, jemi të vendosur të vazhdojmë misionin tonë të rindërtimit dhe rikthimit të shpresës. Puna jonë në Kharkiv është vetëm fillimi i një karriere premtuese të përkushtuar ndaj arkitekturës humanitare dhe komunitare.
« Qenka nje ndjenje shum e bukur te shohesh se bota po njeh dhe po vlerson talentin tend ashtu siq e kam parë un gjatë gjith jetes sime. Te uroj suksese te pafundme ashtu siq te duam ne pafund… » shkruan fillimisht gazeta italiane La Repubblica e Torinos, ction gazeta zvicerane ne shqip Le Canton27.ch