Pas pushtimit të Ukrainës më 24 shkurt 2022, reagimi kryesor politik i Zvicrës ishte rifillimi i sanksioneve të miratuara nga Bashkimi Evropian (BE) kundër Rusisë.
Kur Rusia pushtoi Ukrainën tre vjet më parë, dukej qartë se e gjithë Evropa do të prekej. Zvicra, një nga qendrat më të rëndësishme financiare dhe të mallrave në botë, nuk bën përjashtim. Përkundrazi. Si një shtëpi e shumë oligarkëve dhe një qendër tregtare globale për qymyrin dhe naftën ruse, shitja e të cilave ushqen drejtpërdrejt gjoksin e luftës së Putinit, vendi ynë ka një përgjegjësi të veçantë politike.
Pas pushtimit të Ukrainës më 24 shkurt 2022, reagimi kryesor politik i Zvicrës ishte rifillimi i sanksioneve të miratuara nga Bashkimi Evropian (BE) kundër Rusisë. Deri më sot, janë miratuar 15 paketa sanksionesh. Zvicra i ndoqi të gjitha, me një përjashtim të dukshëm. Por ajo refuzon t’i zbatojë ato vazhdimisht.
Shumë nga këto masa prekin drejtpërdrejt qendrën zvicerane të tregtimit të mallrave, e cila për dekada ka qenë e lidhur ngushtë me kompanitë ruse dhe pronarët e tyre, pasuria e të cilëve shpesh shkon në miliarda. Vendosmëria e Zvicrës për të zbatuar sanksionet dhe efektiviteti i saj janë një tregues i seriozitetit me të cilin Këshilli Federal dhe Parlamenti mbështesin koalicionin në favor të Ukrainës.
Kjo pasqyron gjithashtu shkallën e integritetit dhe transparencës së tregut zviceran të tregtimit të mallrave, i cili njolloset rregullisht nga skandale. Zvarritja e vërejtur që nga viti 2022 tregon se politikanët ende preferojnë të mbyllin një sy, veçanërisht kur sanksionet përballen me erëra të kundërta.
Tre ditë pas pushtimit, Ministri i Ekonomisë Guy Parmelin ende shpresonte të ishte në gjendje të ndiqte strategjinë e miratuar nga Zvicra që nga aneksimi i Krimesë tetë vjet më parë: të mos rifuste asnjë nga sanksionet e BE-së, tashmë të shumta në atë kohë, por të parandalonte shmangien e tyre nëpërmjet Zvicrës.
Në atë kohë, për shembull, bankat nuk ishin të detyruara të bllokonin llogaritë e individëve të sanksionuar, por vetëm t’i njoftonin ata. Më 28 shkurt, kjo politikë e strucit u shkatërrua nga përmasat në rritje të sulmit rus kundër Ukrainës, i cili rriti ndjeshëm presionin mbi Zvicrën, brenda dhe jashtë vendit.
Ndër masat e para që Zvicra miratoi nga BE-ja ishin ngrirja e aseteve dhe ndalimi i hyrjes ndaj individëve të caktuar. Është vendosur edhe ndalimi i importit të produkteve nga territoret e pushtuara. Ngrirja e aseteve kishte për qëllim veçanërisht elitën ekonomike të Rusisë, e cila ishte pasuruar kryesisht nëpërmjet privatizimit të kompanive të mallrave në pronësi të mëparshme shtetërore pas rënies së Bashkimit Sovjetik.
Në përgjigje të mizorive në Buchá, importi dhe tregtia e qymyrit rus u ndalua në fillim të prillit. Masa të ngjashme u morën më pas për naftën, arin dhe diamantet. Këto patën një ndikim të drejtpërdrejtë në tregun zviceran të tregtimit të mallrave. Për herë të parë, tregtarët me vendbanim në Zvicër u përballën me masa mbrojtëse që kufizonin aktivitetet thelbësore dhe fitimprurëse të biznesit.