Bernë, 4 mars -Për herë të parë që nga fillimi i konfliktit në Ukrainë, flet në media kreu i ushtrisë, Thomas Süssli. Banori i Cyrihut ka dhënë një intervistë për një orë me kryeredaktorin e grupit Blick, Christian Dorer, njofton gazeta zvicerane Le Canton27.ch
Thomas Süssli, shefi i ushtrisë: Imazhi i ushtrisë tashmë ka ndryshuar në Zvicër
Kanë kaluar tetë ditë që kur Rusia pushtoi Ukrainën. Këshilltarja Federale dhe kryetarja e DDPS, Viola Amherd, kishte thyer tashmë heshtjen, duke u bërë thirrje veçanërisht iniciatorëve kundër avionëve të rinj luftarakë F-35A që të tërhiqnin tekstin e tyre. Por kreu i ushtrisë, Thomas Süssli, nuk kishte folur ende.
Oficeri më i lartë i vendit i dha një intervistë për një orë Christian Dorer, kryeredaktor i grupit Blick, të premten në Blick TV. Banori i Cyrihut tha se u ngrit “rastësisht”, këtë të enjte, më 25 shkurt, në orën 4 të mëngjesit. Më pas ai ndoqi të gjithë operacionin ushtarak rus në Twitter.
Thomas Süssli, çfarë ju shkoi në mendje kur patë pamjet e pushtimit rus?Ndjenja ime e parë është se më kujtoi 11 shtatorin e vitit 2001. Ne po jetonim atë live të pamundur, si të enjten e kaluar. Dhe pastaj, sigurisht, mendova për pasojat.
Cila është analiza juaj?
Rusia mund të fitojë ushtarakisht, por jo politikisht. Janë të pakuptueshme arsyetimet e dhëna nga Vladimir Putin për pushtimin e tij ushtarak. Në planin ushtarak, ne shohim se objektivi është të marrim Kievin me ndihmën e Bjellorusisë.
Ju ka befasuar kjo taktikë?
Ajo që më habit është se Rusia nuk sulmoi njëkohësisht në ajër dhe në tokë, siç ndodh zakonisht. Natyrisht, rusët mendonin se mund të shkonin shpejt. Dhe duket se ka dështuar. Mos nxitoni në përfundime shumë shpejt. Duhet të flasim për faza. Ishte kjo fazë e parë, pastaj një fazë e dytë me objektiva specifikë dhe tani jemi në një fazë të tretë, më statike. Mund të zgjasë me muaj.
Duket një lajm mjaft i mirë që Ukraina të ketë rezistuar, apo jo?
Unë nuk kam një top kristal. Sidoqoftë, ne e dimë se lufta urbane kërkon deri në dhjetë herë më shumë burime për sulmuesin sesa për mbrojtësin.
Termocentralet bërthamore janë në qendër të konfliktit. Është një rastësi apo një objektiv?
Kjo mund të jetë shumë mirë pjesë e taktikës: kontrolli i furnizimit me energji elektrike, ndikimi në infrastrukturat kryesore, edhe komunikimet, për shembull.
Kjo duket shumë konvencionale, si përleshje. Vitet e fundit, ne kishim prirjen të mendonim se kërcënimi kishte evoluar, për shembull me luftën kibernetike…
Ky është një shembull i mirë: unë preferoj të flas për luftë kibernetike sesa për luftë kibernetike. Ky është vetëm një aspekt i një konflikti konvencional.
Çfarë do të bëjë diferencën në fushë?
Gatishmëria operacionale. Vërej se në këtë konflikt nuk duket të ketë asnjë luftim tokësor që përfshin tanke, për shembull. Të paktën nga ato që kam lexuar dhe ato që më janë raportuar. Është në shënjestër dhe më tepër nga ajri.
A e kemi mbivlerësuar ushtrinë ruse?
Në ditën e tetë të konfliktit, mendoj se duhet të jemi të kujdesshëm përpara se të nxjerrim ndonjë vendim përfundimtar. Askush nuk e di se çfarë do të ndodhë. Megjithatë, jam i habitur që Rusia nuk arriti të kishte epërsi në ajër.
Tani kalojmë te pyetjet e lexuesve tanë. Në të dy anët e Sarines, audienca e Blick pati mundësinë t’ju pyeste
Këtu është pyetja e parë: çfarë ndodh nëse një zviceran i përgjigjet thirrjes për vullnetarë të lëshuar nga Presidenti Volodymyr Zelensky?
Ligji ushtarak e ndalon. Kushdo që udhëton në Ukrainë si shtetas zviceran rrezikon një dënim deri në tre vjet burg.
Cilat janë pasojat e drejtpërdrejta të kësaj lufte për Zvicrën, si kryetar i ushtrisë?
Është shumë herët për të nxjerrë përfundime të sakta. Këshilli Federal ka prodhuar tashmë raporte për luftën e së nesërmes, me skenarë të shumtë presioni hibrid që do të çonin në konflikte të armatosura. Ne po modernizojmë trupat tona në përputhje me rrethanat. Ne e shohim qartë në këtë konflikt në Ukrainë se ai është hibrid, por që përfundon gjithmonë në terren.
A do të thotë kjo se tanket bëhen përsëri të rëndësishme, për shembull? Megjithatë, menduam se i përkisnin shekullit të 20-të…
Është në diskutim në Parlament: tanket janë shumë pjesë e mesazhit për ushtrinë. Nuk jam dakord që t’i quajmë ato të vjetëruara: ne gjithmonë kemi thënë se trupat tokësore janë të rëndësishme. Forca modulare do të nevojiten në ushtrinë e së nesërmes. Ndërsa mbetemi brenda buxhetit tonë, i cili me 0.7% të PBB-së, mbetet ndër më të ulëtat në krahasim me ndërkombëtarët.
Konkretisht, si ka reaguar ushtria zvicerane që nga e enjtja? A kishte ndonjë përgatitje specifike?
Gjithmonë është e njëjta gjë: duhet të parashikosh, ndaj qëndroni të vëmendshëm, nëse është e nevojshme rritni nivelin e vëmendjes dhe analizave dhe shikoni nëse mund të ndihmoni në nivel humanitar: rroba, ilaçe, ushqime, tenda, etj.
A ka ndonjë implikim praktik për ushtarët në shkollën e rekrutimit apo në prova?
Jo, nuk ndryshon asgjë. Por ata, si të gjithë qytetarët, janë të shqetësuar për atë që po ndodh në Ukrainë. Megjithatë, vë në dukje një zhvillim interesant që më është raportuar: ushtarët që u kthyen në shtëpitë e tyre fundjavën e kaluar u falënderuan shumë nga popullata. Ne mendojmë se ka një njohje më të fortë nga ana e njerëzve dhe se mbrojtja e territorit (ri)gjen një kuptim me këtë konflikt ukrainas.
Si profesionist ushtarak, thoni se jeni gati të shërbeni në terren, por thoni edhe me vete se nuk do të dëshironit kurrë të të detyroheshit ta bënit një gjë të tillë, apo jo?
Në këto raste fjalë kyçe janë qetësia, profesionalizmi, qetësia. Ne përgatitemi për të gjithë skenarët, ky është misioni ynë. Si i tillë, jam i lehtësuar që ka pasur investime në sigurinë kibernetike ose policimin 24-orësh të qiellit në vitet e fundit.
Ndjehet sikur e pamundura është bërë e mundur. Ky është edhe rasti juaj?
Duhet të jeni të kujdesshëm, por nuk është koha për të spekuluar. Për momentin, bëhet fjalë « vetëm » për një konflikt efektiv midis Ukrainës dhe Rusisë. Jemi në fazën e tretë, siç e shpjegova edhe më parë, dhe kjo mund të zgjasë shumë.
Por a ju duket joreale një konfrontim i drejtpërdrejtë mes NATO-s dhe Rusisë? Dhe një përfshirje e Zvicrës?
Zvicra nuk është anëtare e NATO-s. Në një rast si ky, i takon Këshillit Federal të vendosë. Prandaj është çështje për politikën, jo për ushtrinë. Ne do t’i përshtateshim strategjisë së Këshillit Federal.
Nuk u jepni këshilla politikanëve?
Nuk e shoh veten duke e bërë këtë, të paktën jo në afat të shkurtër. Zvicra as nuk është e kërcënuar dhe as e prekur drejtpërdrejt nga ky konflikt.
Por Zvicra ka vendosur sanksione kundër Rusisë. A e rrit kjo kërcënimin?
Jo, nuk ndryshon asgjë drejtpërdrejt. Është e rëndësishme të kujtojmë se Zvicra është një vend neutral, pavarësisht këtyre sanksioneve. Këshilli Federal sigurisht që ka vendosur për një këst të ri sanksionesh, por kjo nuk është aspak me të drejtën e neutralitetit.
Sa trupa mund të mobilizohen?
Mobilizimi është shtylla e parë e zhvillimit të fundit të ushtrisë. Covid na ka dhënë mësime: ne mund të mobilizojmë 35,000 njerëz në dhjetë ditë. Rreth 91% e të thirrurve janë kthyer në shërbim. Kjo është një shenjë e mirë se procesi po funksionon.
Deri në çfarë moshe duhet të shërbejë?
Varet se ku jeni përfshirë. Në parim, janë bërë dymbëdhjetë vjet që nga fillimi i shkollës së rekrutimit, me gjashtë kurse provash. Por gjithmonë mund të mobilizoheni në rezervë.
A mund ta imagjinojmë riarmatosjen e ish-ushtarëve?
Nuk është planifikuar. Me rezervë kemi 100.000 deri në 140.000 burra të pajisur. Gjithashtu nuk ka plane për mobilizimin e qytetarëve që nuk janë pjesë e ushtrisë. Këtë nuk e parashikon ligji. Megjithatë, Ukraina i ka bërë thirrje kujtdo që dëshiron të luftojë, madje edhe të armatos civilët…
Kjo është mbrojtje civile, jo ushtarake. Por ky është një skenar shumë hipotetik në Zvicër. Po të huajt?
Edhe kjo është e pamundur, për arsye ligjore. Tingëllon shumë mirë për të qenë e vërtetë, dhe kundërshtuesit nuk e besojnë… Megjithatë, është një logjikë e thjeshtë ekonomike: sa më shumë blerës të ketë, aq më i ulët është çmimi marxhinal.
Çfarë mendoni për një shërbim të detyrueshëm për gratë?
Këshilli Federal ka publikuar sot dy raporte. Ka katër opsione në të, duke përfshirë një ditë të detyrueshme informacioni për gratë. Dhe një variant që shkon më tej. Por kjo do të kërkonte një ndryshim të Kushtetutës dhe një votë popullore.
A do të ishit në favor të saj?
Shohim që në trupat ku ka gra, ato ndikojnë pozitivisht në moral. Gratë sjellin jo vetëm motivim, por edhe aftësi të tjera. Ky është vetë parimi i milicisë! Disa kompani të udhëhequra nga gratë kanë qenë më të mirat.
Objektivi juaj është të arrini 10% të stafit femra. Kjo krizë mund të ndihmojë, sipas jush?
Shpresoj! Kemi vetëm 1% gra, por shkon deri në 3% në shkollat e rekrutimit.
Pyetja e fundit: si ndiheni pas këtyre tetë ditëve konflikt?
Imazhet e ukrainasve të mbyllur në shtëpi në vendin e tyre më trishtojnë shumë. Jam edhe më i prekur që e di që kjo fazë e tretë e famshme që përmenda mund të zgjasë shumë.