Shkruan: Sebastian ZONJA
Disa vite më parë, në bisedë e sipër, një ish-zyrtar i lartë më thotë me qesendi se rrugicën krah vilës së diktatorit Enver Hoxha e kishin shtruar kastile me tulla të kuqe për të treguar se, sido që të venë punët, simbolikat e pushtetit komunist nuk do shkulen dot nga ky vend. Një buzëqeshje i përshkonte çehren, thua se po tregonte ndonjë barcaletë fine.
« 16 tetori i diktatorit festohet te Piramida e rikonstruktuar me enveristët e reformuar »
Simbolikat dhe datat kanë rëndësi në diplomaci dhe politikë. Diktatori Enver Hoxha ka lindur më 16 tetor të 1908-ës. Të hënën e 16 tetorit, 115 vjet më pas, ish-partia e tij mbledh te mauzoleumi i merhumit, sot quhet Piramida, vendet e Ballkanit dhe krerët e Bashkimit Evropian.
Për ata që nuk kanë informacion, Piramida u ndërtua në nder të diktatorit pas ndarjes së tij nga jeta. Shërbeu për pak kohë si muze personal i diktatorit. Aty do të organizohet Samiti i Berlinit që do na shpjerë drejt Evropës. Populli ynë evropian lexon lajmet dhe brohoret për çfarë ndodh.
« fort po ndrit ai diell e pak po ngroh »
Ndërkohë, për evropianët që vijnë këtyre anëve këto mund të jenë histori suksesi, se si transformohen vendet e kujtesës në arena ahengjesh e duartrokitjesh.
Por për shqiptarët këto janë histori dhimbjesh se si rehabilitohet me firmën e Brukselit korrupsioni, vjedhja dhe krimi. Disa fotografi, ca fjalime boshe për demokracinë dhe të gjithë në shtëpi të vet.
Si asokohe nën diktaturë, kur vinin shokët e partive simotra dhe bënin premtime të mëdha e populli sovjetik duartrokiste – ovacione për shokët revolucionarë e komunistë, ndërsa Beligradi e Moska certifikonte internimin, krimin e burgimin.
Kjo që ndodh është tallje me qytetarët e këtij vendi. Fyrje e atyre që u persekutuan, po ashtu ndaj atyre që punuan me ndershmëri në atë sistem. Kjo është mendjemadhësi.