Deputeti zviceran Emmanuel Deonna në bisedë me gazetarin Nefail Maliqi, kryeredaktorin e gazetës zvicerane-shqiptare Le Canton27.ch
Gjenevë, 26 mars (Nefail Maliqi) -Emmanuel Deonna, deputet i Këshillit të Madh të Gjenevës, është një kandidat për rizgjedhje. Ai ka kryesuar Komisionin Ndërkombëtar të Migracionit dhe Gjenevës të Partisë Socialiste të Gjenevës që nga viti 2014. Ai është gjithashtu anëtar i Komitetit Drejtues të Partisë Socialiste të Migrantëve të Zvicrës dhe i Universitetit të Kulturave të Gjenevës (ish UPSH). Me të diskutuam për zgjedhjet e ardhshme kantonale, situatën e emigrantëve në Gjenevë që nga fillimi i luftës në Ukrainë. Ai theksoi rëndësinë e ofrimit të perspektivës më të mirë të mundshme të jetës për të gjithë banorët e Gjenevës dhe nënvizoi kontributin e komunitetit shqiptar (kosovar) në ndikimin social dhe kulturor të Gjenevës.
- Pse mendoni se komuniteti kosovar po kërkon më shumë njohje nga autoritetet e Gjenevës?
Emmanuel Deonna: Prej kohësh më intereson historia e migrimit në Zvicër, në veçanti ajo e punëtorëve sezonalë italianë, spanjollë dhe portugezë, por edhe jugosllavë, shqiptarë dhe kosovarë. Prania mes nesh e punëtorëve emigrantë nga Ballkani daton në mesin e viteve 1960. 80% e atyre që kishin ikur nga lufta në fund të viteve 1990 u kthyen në vendin e tyre. Megjithatë, sot në Zvicër jetojnë më shumë se 350.000 shqipfolës. Shumë rregulla politike dhe administrative, kryesisht të padrejta, përcaktuan statusin e punonjësit sezonal. Këta punëtorë kanë kontribuar shumë në zhvillimin ekonomik dhe kulturor të Zvicrës.
Megjithatë, ky status shkaktoi vuajtje të mëdha, sepse bazohej në mekanizmat e shfrytëzimit ekonomik, përjashtimit social dhe stigmatizimit. U desh vërtet shumë guxim dhe vendosmëri që punëtorët sezonalë të përballeshin me këtë situatë. Në nivel diplomatik, lidhjet ndërmjet Konfederatës dhe Kosovës janë të ngushta dhe të thella. Ata nuk janë të djeshëm. Ambasadori zviceran Peter Maurer, për shembull, foli për pavarësinë e nevojshme të Kosovës në Këshillin e Sigurimit të OKB-së që në vitin 1998. Sa i përket Micheline Calmy-Rey, këshilltares sonë Federale Socialiste, ajo ka bërë një angazhim të fortë në skenën ndërkombëtare që të pranohet pavarësia e Kosovës. Siç e dini, një vend mban emrin e tij në Viti të krahinës së Gjilanit.
- Çfarë po bëni me veprimin tuaj brenda komitetit të Universitetit të Kulturave të Gjenevës për një integrim më të mirë të komunitetit tonë?
Emmanuel Deonna: Unë jam anëtar i komitetit të kësaj shoqate që nga viti 2018. Falë mbështetjes së kantonit dhe qytetit të Gjenevës, Université des Cultures de Genève po zhvillon projekte të shumta në fushën e orientimit social, parashkollor. arsimimi – shkolla, trajnimi (për shembull mësimi i gjuhës) dhe integrimi profesional. Gjithnjë e më shumë njerëz të të gjitha kombësive përfitojnë nga oferta e kurseve të këtij Universiteti. Duke marrë pjesë në komitet dhe duke propozuar aktivitete në kuadër të kësaj shoqate, angazhohem për një jetë më të mirë së bashku, dialogun ndërkulturor dhe luftën kundër racizmit. Unë jam edhe anëtar i komitetit të Federatës Maison Kultura. Është një shoqatë dhe një lëvizje ndërpartiake për promovimin e diversitetit gjuhësor dhe kulturor, për parandalimin e përjashtimit, racizmit, intolerancës fetare dhe diskriminimit. Falë përfshirjes sime në Universitetin e Kulturave të Gjenevës dhe në Federatën Maison Kultura, angazhohem edhe për mobilizimin e shoqatave që ato të japin zë dhe të dëgjohen në nivel kantonal.
- Pse mendoni se është kaq e rëndësishme promovimi i diversitetit etnokulturor në Gjenevë dhe çfarë duhet bërë për ta arritur këtë?
Emmanuel Deonna: Siç e dini, partia ime, Partia Socialiste, është partia që është e angazhuar për të luftuar pabarazinë. Ne zhvillojmë një vizion të drejtësisë globale në nivel komunal, kantonal, federal dhe ndërkombëtar. Ne besojmë se qeniet njerëzore kanë identitete të shumëfishta për t’u njohur dhe afirmuar. Migrimi ka shënuar gjithmonë historinë e njerëzimit. Pothuajse një e pesta e popullsisë sonë është tashmë 65 vjeç e lart, një përqindje që pritet të arrijë në 30% në vitin 2060. Pra, në të ardhmen, do të kemi nevojë për gjithnjë e më shumë njerëz në tregun e punës. Imigrimi kontribuon në prosperitetin ekonomik duke rritur përqindjen e njerëzve në moshë pune në popullsi. Përveç kësaj, dialogu ndërkulturor ndërmjet migrantëve nga kultura të ndryshme na ndihmon të gjejmë zgjidhjet më të mira, më novatore që respektojnë më së shumti të drejtat e njeriut. Shoqëria në tërësi duhet të njohë ndërkulturën dhe pluralizmin kulturor si pasuri thelbësore që duhen ruajtur dhe kultivuar.